Główne Schematy

Koncentruj swoją uwagę do swojego wnętrza, to w Twoim wnętrzu są odpowiedzi , których szukasz…

Procesy(schematy)

Obserwacja swojego zachowania , swoich myśli, emocji, popędów, reakcji, nawyków pozwala nam  zauważyć, uświadomić sobie nasze wewnętrzne procesy. Procesy te mają określone wzorce, według, których postępujemy automatycznie. Ta automatyka istnieje dopóki nie poddamy jej naszej świadomości i dopóki nie prowadzimy konkretnych zmian w naszej percepcji, odbiorze, rozumowaniu, zachowaniu, reakcji.  Obserwując siebie zauważamy jakich potrzeb swoich nie zaspakajamy oraz zaczynamy rozumieć dlaczego tak robimy. Poprzez obserwacje dochodzimy do źródła problemu i puszczamy emocje z przeszłości, zaprzestając w ten sposób tracenia energii na podtrzymywanie blokad i iluzji przez jakie odbieramy rzeczywistość. Gdy ciało się uwalnia od emocji z przeszłości i staje się naturalne daje nam życiową energię witalną pochodzącą z podświadomości. Zazwyczaj wtedy ujawniają się nasze talenty, na które wcześniej sobie nie pozwalaliśmy i których nawet nie dostrzegaliśmy, albo też wykorzystywaliśmy je w destrukcyjny sposób niszcząc swoje życie i samych siebie. Na przykład ekscytacja i lek to te same energię, wykorzystane tylko w różny sposób poprzez naszą wyobraźnie. Energia podświadomości w swojej naturze jest neutralna. To my poprzez uszkodzenia w swoim układzie nerwowym nadajemy jej kształtu i kierunkujemy na określone wyobrażenia. Tworząc przez to często zniekształcony całkowicie odbiór rzeczywistości poprzez obsesyjne myśli i wiarę w swoje blokujące przekonania. Blokując i wypierając swoje potrzeby emocjonalne, pragnienia, popędy, emocje i myśli tworzymy zniekształcony odbiór rzeczywistości poprzez zniekształcenie poznawcze. Dochodzą do tego sytuacje traumatyczne z dzieciństwa, które naruszają nasz układ nerwowy i zapisują się wyparte głęboko w podświadomość, a przez które później odbieramy rzeczywistość w postaci określonych reakcji, trybów zachowywania się i potoków myślowych odpalających się w nas automatycznie.

Potrzeby emocjonalne , które blokowaliśmy paradoksalnie stają się naszymi największymi lękami, dlatego każda blokada , tak naprawdę jest dla  nas jednocześnie rozwiązaniem. Każdy lek, problem, ma w sobie rozwiązanie i szanse na rozwój. Podświadomość ,ciało daje nam zawsze znać co mamy puścić , gdzie skierować uwagę, co uzdrowić. Zamiast tego tworzymy wyobrażenia na temat naszych leków i projektujemy je na innych, gdzie tak naprawdę rozwiązanie zawsze jest w nas. 

Główne wypierane czy blokowane potrzeby uniwersalne, czyli dla każdego człowieka oraz rany emocjonalne i lęki , które blokują uzdrowienie tych ran :

1. Potrzeba:

Bezpieczne przywiązanie do innych, czucie jedności z innymi, przynależność, zbudowanie więzi opartej na bezwarunkowości zazwyczaj z matką w dzieciństwie, 

Rana odrzucenia                                  

Główna postawa: Wycofanie, nie istnienie, zaprzeczanie swojemu istnieniu

Główne lęki – Panika, Bliskość, Toksyczny wstyd, Własne wady i słabości, Nieufność

Rozwiązanie: Czyli otwarcie się na prawdziwą bliskość, pokazanie prawdziwego siebie obnażonego i takiego jakim się jest , jest jednocześnie wyjściem z lęku. Przyznanie się przed sobą do swoich słabości i wad oraz akceptacja ich oraz oddanie ich wszechświatowi. 

Postawy i zachowania wynikające z rany i z aktywnej maski:

• -lęk przed odrzuceniem doprowadza w pewnych sytuacjach do obsesji, osoba potrafi wymyślać sama sobie odrzucenie, które nie jest potwierdzone w rzeczywistości, interpretuje zachowania innych jako odrzucające i jako brak akceptacji siebie,
• -zachowania nerwowe, które dają tej osobie dużą zdolność do pracy, chce być perfekcyjny bo czuje, że tylko wtedy będzie akceptowany, czuje że żyje tylko wtedy gdy jest bardzo zajęty, nie pozwala sobie na odpoczynek, przez co się wypala i towarzyszą mu skoki wibracji,
• -kiedy ktoś na niego dłużej patrzy, zaczyna odbierać niepokój , że coś jest z nim nie tak,
• -posiada bardzo bogatą wyobraźnie, używa jej jednak do nawykowego tworzenia scenariuszy odrzucenia siebie, albo kogoś,
• -z reguły mało mówi i jest wycofany, obawia się, że będzie zawadzał lub że okaże się nieinteresujący, często czuje się niewidoczny, jak by nie istniał.
• -blokuje swoje wypowiedzi , bo z góry uważa że nie ma nic ciekawego do powiedzenia, albo że inni go nie zrozumieją i wyśmieją, jest zazwyczaj nieśmiały, chociaż bywa też tak , że chce narzucić innym swoje zdanie i udawania swoją racje kłócąc się przez co zostaje odrzucony , bo ludzie przestają go lubić,
• -jest stale nie zadowolony z tego jaki jest, wierzy głęboko, że jest nic nie wart lub niewiele, ma do siebie mało szacunku i godności osobistej, często uważa że inni go też nie lubią przez co sam siebie odrzuca nie próbując nawet nawiązać kontaktu,
• -uważa, że gdyby nie istniał , nie stanowiło by to wielkiej różnicy, uważa siebie za odmieńca w swojej rodzinie,  często bierze się to ze słyszenia takich słów w dzieciństwie od najbliższych przez co zaczyna w to wierzyć,
• -czuje się niezrozumiany i oddzielony od reszty, a nawet od rodzaju ludzkiego, zaczyna nienawidzić ludzi i mieć wstręt do nich, w grupie często czuje się samotny, niespokojny i nie pewny siebie.
• -kiedy jest sam jest zdominowany przez swoje emocje, głównie przez swoje lęki,
• – ma rozwinięte sposoby ucieczki takie jak( alkohol, narkotyki, hazard, astral, wirtualne gry)
• -nie dba o sprawy materialne, nie interesują go cele i marzenia, nie stawia sobie wyzwań, brakuje w nim męskiego pierwiastka, zazwyczaj chodzi o odrzucenie rodzica tej samej płci,
• -ma rozbudowany świat magicznego myślenia, w którym czuje się najlepiej, często odmawia kontakty w rzeczywistości na rzecz swojego świata wyobrażeń w swojej głowie, bywa dziki i reaguje obronnie na próby zbliżenia się innych do niego,
• -w obecności osoby agresywnej zazwyczaj ucieka, nie czuje swojego wewnętrznego wojownika,

 2. Potrzeba:

Autonomia, kompetencja i poczucie tożsamości, własna moc i kreatywność, czucie swojej mocy sprawczej i oddzielenie się od innych jako samodzielna jednostka,

Rana porzucenia                                 

Główna postawa: Zależny, uzależniony emocjonalnie, przejmujący emocje

Główne lęki- Lęk przed samotnością

Rozwiązanie: Akceptacja momentów, gdy jesteśmy samemu ze sobą, akceptacja swojego towarzystwa daje możliwość zaistnienia kreatywności, własnej mocy, poczucia się pewnym samemu ze sobą. Daje nam swoją prawdziwość i autentyczność. 

Postawy i zachowania wynikające z rany i z aktywnej maski:

• –  ma problemy z samodzielnym funkcjonowaniem, jest emocjonalnie uzależniony zazwyczaj od matki , przez co później przenosi to na partnerkę, zawsze szuka obecności i uwagi innych, potrafi nawet wpychać się do innych , aby nie zostać samemu, ma ogromną potrzebę otrzymywania wsparcia od otoczenia,
• -ma problemy z decyzyjnością i z dokonywaniem dobrych wyborów dla siebie, nie czuje swojej wewnętrznej mocy i autonomii, brakuje mu konsekwencji w działaniu i stanowczości,
• -trzyma się relacji toksycznych, które mu nie służą tylko dlatego aby nie zostać samemu,
• -reaguje emocjonalnie na każdą uwagę płci przeciwnej, szuka obsesyjnej miłości, często poświęcając się bez reszty, ma tendencje do idealizowania partnera,
• -ma zmienne nastroje, łatwo daje się wytrącić z równowagi,
• -nie potrafi być bezinteresowny, zawsze oczekuje czegoś w zamian,
• -zawsze pyta o rade i zdanie tylko po to aby wzbudzić zainteresowanie sobą, a w konsekwencji i tak robi swoje, zależy mu tylko na kogoś uwadze, myli uwagę z miłością,
• -w obecności osoby agresywnej staje się jak małe dziecko przestraszone, zamyka się w sobie , zapada w siebie,
• -niezależnie czy jest sam czy z kimś, często cierpi z powodu smutku, tęsknoty za czymś nie określonym, zazwyczaj to jego własna miłość,
• -kiedy jest sam użala się nad swoim losem i wchodzi w role ofiary losu, zrzuca odpowiedzialność na innych,
• -nieświadomie powoduje dramaty i choroby , aby wzbudzić litość i zainteresowanie, wierzy że wciąż prześladuje go pech,zawsze zrzuca winę na świat zewnętrzny i okoliczności oddalając od siebie odpowiedzialność,
• -przejmuje emocje i cierpienia innych osób, bierze za nie winę i wpaja sobie poczucie winy, dlatego że ucieka przed swoimi wnętrzem, a gdy się utożsamia z innymi to dostaje od nich uwagę i aprobatę,
• -wykazuje cechy celebryty, często sprowadza wszystko do siebie, często dramatyzuje,

3. Potrzeba:

Wolność wyrażania prawdziwych potrzeb i emocji, mówienie o swoich emocjach i potrzebach, znajomość swoich potrzeb i emocji, znajomość swoich reakcji, panowanie nad swoimi emocjami,

Rana zdrady         

Główna postawa: Kontrolujący, zazdrosny, dominujący, naciskając

Główne lęki- Dysocjacja(Dysocjacja związana jest z utratą poczucia czasu. Osobie, u której zadziałał ten mechanizm obronny, wydaje się, że to co przeżywa teraz, wydarzyło się kiedyś i jest tylko wspomnieniem. Osoba taka potrafi odłączyć się od realnego świata i żyć w rzeczywistości, która jest dla niej łatwiejsza do zniesienia. Jednym z rodzajów dysocjacji jest szufladkowanie. Polega ono na rozszczepieniu siebie na kilka części. Różne kawałki osobowości zachowują się tak, jakby żyły oddzielnie i miały oddzielne i całkowicie odmienne zestawy wartości. W taki sposób ktoś może wzorowo zachowywać się w pracy, a być nieodpowiedzialny w rodzinie.) 

Naturalność, Spontaniczność, Wykorzystanie

Rozwiązanie: Lęk przed mówieniem o swoich emocjach, uczuciach, lek przed swoimi emocjami prowadzi do braku ich wyrażania i zdystansowania się do nich. Przez co powstaje konflikt wewnętrzny i emocje są duszone wewnątrz nas. Osoba również nie potrafi zrozumieć, że dana emocja jest tylko chwilową energią, ze jest wywołana poprzez perspektywę patrzenia na sytuacje a nie przez to jaką ta osoba jest. Emocje nie są nami, emocje się pojawiają i znikają. Poprzez lęk mówienia o rozdzieleniu o konflikcie osoba tak naprawdę wchodzi w konflikt jeszcze bardziej i się utożsamia z nim. Więc ucieczka przed przyznaniem się do prawdy powoduje, że dana osoba tworzy rozdzielenie w sobie. 

Postawy i zachowania wynikające z rany i z aktywnej maski:

• -robi wszystko by przekonać innych o swojej silnej osobowości, używać swoich zalet przywódcy by narzucić swoją wolę,
• -zależy mu na tym, aby inni wiedzieli że jest zdolny do wszystkiego, ukrywa swoją wrażliwość,
• -zużywa dużo energii na podtrzymywanie swojej reputacji, gdy jest zagrożona atakuje innych i oczernia,
• -jest patologicznym kłamcą, a do tego nie znosi , gdy kłamią inni, jest mściwy i nie wybacza, może nie odróżniać dobra od zła i mieć zaburzone spojrzenie na moralność,
• -stawia duże oczekiwania innym i jest rygorystyczny wobec innych, ciągle kogoś kontroluje bo brakuje mu zaufania wobec innych, uważa że wszystko będzie dobrze zrobione tylko tak jak on chce,
• -lubi wszystko planować, aby czuć kontrole nad sytuacją, ciężko znosi gdy coś nie idzie po jego myśli , nie ma w nim otwartości na zmiany czy na niepewność, w niepewności gubi się,
• -uważa że jest niezbędny by ktoś osiągnął sukces bez niego, dlatego często manipuluje wiedzą, wpaja komuś że ktoś sobie bez niego nie poradzi i że nie da rady, tworzy zależność emocjonalną,
• -ciężko jest mu się odkryć i zwierzyć komuś, boi się być wykorzystany, nie mówi o swoich porażkach i słabościach,
• -manipuluje partnerem, szuka dowodów miłości z jego strony, wykorzystuje emocje do manipulacji i gierki emocjonalne: dąsanie, kłamstwa, obrażanie się, uwodzenie, płacz, szantaż, groźby, użalanie się nad sobą, krzyki,
• -rozumie i działa szybko, jednak często za szybko wyciąga wnioski, chce wszystko na już, jak nadąsane dziecko, ma ciągłe roszczenia wobec świata i walczy ze światem,
• -kocha mieć ostatnie zdanie i narzuca swój punkt widzenia innym, często czuje się nie zrozumiały przez innych, bo sam siebie nie rozumie, do tego ma silne ciśnienie do rywalizacji i czucia emocji z nią związanych,
• -zabiega o honor o tytuły, lubi czuć się najważniejszy, gdyż w dzieciństwie czuł się nie ważny,
• -jest nietolerancyjny i niecierpliwy wobec ludzkiej słabości i inności, uważa że wszyscy powinni być tacy jak on,
• -chce uchodzić za osobę niezależność, gdyż boi się dotknąć swojego lęku porzucenia,

4. Potrzeba:

Spontaniczność i zabawa, pozwalanie sobie na radość z życia i na przyjemności, doświadczanie przyjemności i realizacja swoich pragnień w sposób kontrolowany,

Rana upokorzenia                                 

Główna postawa: Masochista, poświęcanie siebie

Główne lęki- Wolność

Rozwiązanie: Zrozumienie że nie jest się odpowiedzialnym za cierpienia całego świata, a tym bardziej nie jest się odpowiedzialnym za reakcje, zachowania, myśli i emocje innych osób. Zdystansowanie się i zaprzestanie brania na swoje barki wszystkich problemów. Masochizm daje pewnego rodzaju przyjemność z cierpienia i złudne uczucie bycia potrzebnym. Tak naprawdę za taką pomocą nie kryje się dobroć serca, tylko głęboko zakorzenione w podświadomości  poczucie winy i bycie nadwrażliwym. To przed czym ucieka masochista to samodzielność i wolność jako jednostka, bo boi że sobie nie poradzi, brakuje w nim odwagi. 

Postawy i zachowania wynikające z rany i z aktywnej maski:

• – ma problemy z przyznaniem się do swojej seksualności, zmysłowości, kara siebie za swoje fantazje lub się ich wstydzi , blokuje swoją energie seksualną, swój magnetyzm , tłumi swoje popędy przez co wchodzi często w obsesje ,
• – boi się kary , gdy będzie cieszył się za bardzo życiem, czasem nawet kara siebie, za to że pozwolił sobie na radość i przyjemności z życia,
• – zna swoje potrzeby ,jednak ich nie słucha, wierzy głęboko że musi poświęcać się aby zasłużyć na swoje niebo, przez co tworzy konflikt wewnętrzny i wchodzi w role męczennika,
• – rozśmiesza innych robiąc z siebie głupka, upokarza sam siebie,
• – kompensuje sobie i rekompensuje różne rzeczy za pomocą jedzenia, zapycha swoje emocje a później obwinia siebie za to i karze wywołując wstręt do siebie samego i swojego ciała,
• – planuje i organizuje swoje życie w taki sposób, aby nie mieć dużo swobody , sam siebie ogranicza aby nie mieć za dużo przyjemności i nie pozwala sobie na różne rzeczy,
• – przeważnie w swoim dzieciństwie lub okresie dorastania miał do czynienia z historiami związanymi z seksualnością, traumy seksualne,
• -ogranicza swoją wolność, stawiając potrzeby innych nad swoje własne, wierzy że radości zmysłowe oddalają od  duchowości,
• – ma tendencje do usprawiedliwiania innych osób i jest nauczony aby nie mówić rzeczy, które mogą ranić innych , nawet jeśli są one prawdą, nie potrafi bronić swojego zdania, albo zaprzestaje bo chce zadowolić wszystkich w koło tylko nie siebie,
• – myśli że wszechświat to sędzia , który go ciągle obserwuje i osądza, ma głębokie poczucie winy wpojone, prze które zadawala innych zamiast robić coś dla siebie,
• -pociągają go małe rzeczy i tylko na takie sobie pozwala, nie dostrzega wielkości swojej duszy, boi się prosić i nie potrafi przyjmować od innych ,

5. Potrzeba:

Realistyczne granice i samokontrola, samodyscyplina, przestrzeganie zasady wzajemności w relacjach z innymi osobami, respektowanie praw innych, współpraca, wywiązywanie się ze zobowiązań oraz realizacja celów długoterminowych.

Rana niesprawiedliwości                                         

Główna postawa: Surowy

Główne lęki- Chłód, 

Rozwiązania: Zamiast być prawdziwym i autentycznym, starasz się zadowolić wszystkich w koło, boisz się pokazać chłód, przez co tak naprawdę stajesz surowy i nienaturalny , stajesz się w ten sposób chłodny. A do tego udajesz , że taki nie jesteś . Obwiniasz siebie , że nie zawsze byłeś dość miły i masz sobie to za złe, tak naprawdę obawiasz się mówić prawdę bo boisz się osądu, krytyki drugiej osoby i boisz się stracić swój wizerunek, który jest tylko maską. Przez to blokujesz swoją wrażliwość i nie dajesz sobie zgody na posiadanie ograniczeń, wad, słabości. Do tego przez chęć bycia doskonałym , perfekcyjnym wchodzisz w ciągłe obwinianie siebie , poczucie winy że nie jesteś taki jaki wyobrażasz sobie być. Dlatego też projektujesz taki obraz na innych i stajesz się wobec nich surowy nie pozwalając im na wady i słabości, oczekujesz od innych tego co oczekujesz od siebie , czyli bycia perfekcyjnym. Gdy ktoś nie spełnia Twoich oczekiwań wchodzisz w uczucie niesprawiedliwości, bo jak przecież Ty jesteś w swoich oczach idealny , a ktoś dla Ciebie nie jest. 

Postawy i zachowania wynikające z rany i z aktywnej maski:

• -zablokowanie wyrażania swoje indywidualności,
• -wymóg bycia perfekcyjnym , doskonałym, chce być odbierany zawsze pozytywnie,
• -Próbuje pokazać swoja żywotność, nawet gdy jest zmęczony, przez co się wypala i nie pozwala sobie na odpoczynek, na relaks,
• -rzadko kiedy przyznaje się do tego , że ma jakiś problem, udaje że sobie radzić ze wszystkim i nie chce pokazać swojej słabości innym,
• -myśli że inni oczekują od niego, aby był idealny dlatego tworzy sobie w głowie obraz doskonały swojej osoby i próbuje temu obrazowi dorównać zawsze,
• -robi wszystko by panować nad swoją złością, przez co często ją blokuje lub wypiera, boi się stracić kontrole, stara się nie okazywać swojej złości bo myśli, że złość jest zła, przez to nie ma swoich granic osobistych i często nie potrafi się bronić,
• -gdy ktoś podważa jego obraz o nim samym zazwyczaj broni się i robi się kontrolujący, nadaje dużą ważność swojemu mniemaniu o sobie, brakuje mu dystansu do siebie , przez co trudno mu nawiązać kontakty z innymi,
• -wszystko musi być sensowne, sprawiedliwe i dające się uzasadnić, wszystko racjonalizuje, przyłapany na błędzie zaczyna się mocno wstydzić i tłumaczy się ,
• -dużo od siebie wymaga i stawia sobie często nie realne oczekiwania, często jego wizja idealności rozbiega się z prawdą jaka jest w rzeczywistości o nim samym, dlatego stawia sobie presje, pęd i często nie akceptuje tego jakim jest, że na daną chwile ma jakieś ograniczenia,
• – potrafi się sabotować, gdy coś idzie według niego za dobrze, ma problemy z docenieniem siebie i czerpaniem radości z tego jak jest, szuka wtedy dziury w całym zamiast się cieszyć tym jak jest o korzystać z chwili obecnej,
• -zanim sprawi sobie jakąś przyjemność czuje, że musi sobie na nią zasłużyć konkretną pracą, często nie kończy tego co zaczął, bo uważa że coś nie jest doskonałe i perfekcyjne, przez co sam siebie blokuje i nie daje tego co może dać, bo myśli, że to nie wystarczy,
• -jest bardzo surowy wobec swojego ciała, ma dużą tolerancje na ból ciała i nie przyznaje się do chorób
• -z trudem okazuje swoje uczucia, jest surowy, nie potrafi zarządzać swoją wrażliwością, może uznawać ją za słabość, przez nie okazywanie złości , nie potrafi też okazywać radości, boi się utraty kontroli i tego że pokaże iż jest nie doskonały,
• -wmawia sobie i innym , iż niczego się nie boi i niczego się nie wstydzi, wypiera głęboko zakorzeniony toksyczny wstyd, boi się go poczuć i dyskomfortu z nim związanego,
• -pomimo tego że chce aby wszystko było sprawiedliwe i doskonałe, często jako pierwszy wyolbrzymia fakty lub jakąś winę, nie widzi tego iż sam jest przeważnie niesprawiedliwy wobec innych i siebie,
• -zazwyczaj przerywa komuś w jego wypowiedzi, bo uważa że ktoś był mało dokładny, nie potrafi słuchać innych i nie szanuje czyjegoś zdania, łatwo mu przychodzi krytykowanie innych, gdy nie działają tak jak on uważa za doskonały , uważa że on zna najlepsze rozwiązania i że zawsze ma rację, zamyka się na inne punkty widzenia i nie chce ich zobaczyć,
• -uważa że umiejętności i zdolności są ważniejsze od uczuć,
• -kiedy dochodzi do granicy swoich możliwości często okazuje się bardzo sarkastyczny, surowy, uparty i nieustępliwy,

Obserwacja

Tylko jak zauważyć czy zaspakajamy te potrzeby, kiedy często nawet nie mamy pojęcia o ich istnieniu, a spojrzenie na rzeczywistość mamy przysłonięte mechanizmami obronnymi i lekiem ? Najlepiej zacząć medytować, obserwować siebie, ćwiczyć uważność w byciu tu i teraz i wysłać szczerą intencje, chęć zmiany w wszechświat. Trzeba uspokoić natłok myśli i emocji poprzez obserwacje siebie i złapać kontakt ze swoim ciałem, czyli z podświadomością. To w ciele są zapisane blokady i emocje z przeszłości . Kierując jak najwięcej uwagi na ciało i oddech zaczynamy łapać kontakt z tym co jest w nas. Poprzez obserwacje myśli i emocje zaczynamy się dystansować do nich i zaczynamy rozumieć swoje myśli, emocje ,schematy postępowania , reakcję automatyczne. Do tego można zrobić linię życia i spojrzeć na swoje cale życie z dystansu i zapisać na niej wszystkie znaczące wydarzenia oraz swoje podejście do związków, do pracy , do rodziny itp . Trzeba też przyjąć do świadomości fakt , że to co myślimy o świecie, nasz obraz świata, czy nasze poglądy i rację mogą być nieprawdą. Trzeba otworzyć się na nowe punkty widzenia i pogodzić się z możliwościom, że nasze racje, których tak często bronimy mogą być fałszywe, czyli nabrać pokory. Przez poddanie tego obserwacji i świadomości zaczynamy rozumieć co się w nas dzieje i dlaczego tak się dzieje. A z czasem dostajemy odpowiedzi w snach i przebłyskach umysłu, uświadamiając sobie często , że to w co wierzyliśmy, że jest prawdą tak naprawdę nią nie jest. Umysł się otwiera na to co blokował wcześniej i dostajemy więcej informacji o sobie. Zazwyczaj traumatyczne wspomnienia, są wypierane bo boimy się powrotu do tych emocji i do tych sytuacji. Nasz umysł po prostu kojarzy te sytuacje z zagrożeniem życia, gdyż wiążą się one zazwyczaj z silnym szokiem emocjonalnym, z którym na tamtą chwile sobie nie poradziliśmy. Zazwyczaj działa wtedy mechanizm wyparcia lub zaprzeczenia. Szok energetyczny jest tak duży wtedy dla umysłu, że wypiera informacje do podświadomości i tworzy się lęk przed tymi sytuacjami, a z czasem reszta mechanizmów obronnych i zniekształcenie myślenia. Powstaje wtedy zazwyczaj wewnętrzny konflikt w nas i tworzy się druga osobowość, tak zwane alter ego. Przestajemy słuchać swojego głosu wewnętrznego i zaczynamy chować się za mechanizmami obronnymi, aby nie dopuścić do powtórzenia się tej samej sytuacji .

W zależności w jak silnym wyparciu jesteśmy, proces odblokowywania się będzie postępował wprost proporcjonalnie, do naszego zaangażowania w zrozumienie siebie i umiejętności czystej obserwacji bez oceny rzeczywistości. Z czasem coraz więcej informacji z podświadomości będzie trafiać do naszej świadomości, bo będziemy zwiększać kontakt z naszym ciałem. A my stopniowo będziemy zwiększać poziom naszej energii w ciele i poprawiać jakość swojego życia. Z czym wiążę się też coraz większe otwieranie się na radość z życia oraz na przyjmowanie obfitości od życia.

Co nam daje obserwacja siebie i zrozumienie siebie ? 

• – Zaobserwowanie swoich powtarzających się ciągle tych samych schematów i wzorców, spojrzenie na nie z dystansu i wyjście z nich,
• – Możliwość wprowadzenia skutecznej zmiany, świadomość tego jak jest naprawdę,
• – Znajomość swoich emocji i sytuacji przy których się one odpalają,
• – Poznanie źródeł swojego zachowania automatycznego, opanowanie reakcji stresowych,
• – Możliwość kontaktu z nad świadomością i otwarciem się na pomysły,
• – Kontakt z własnym ciałem i zjednoczenie uwagi z ciałem, czysty kontakt z energią podświadomości,
• – Poznanie i zrozumienie swoich przekonań oraz myśli, uspokojenie chaosu w głowie,
• – Poznanie swojej energii i lepsze zarządzanie nią,
• – Dostrzeżenie jakich potrzeb emocjonalnych nie zaspakajamy i dlaczego tak jest,
• – Jasność i przejrzystość umysłu, lepsze zrozumienie wszechświata,
• – Wpływ na zarządzanie swoją uwagą, zarządzanie swoimi pragnieniami,
• – Zmiana podejścia do traktowania siebie i innych, wzrost poczucia wartości,
• – Poprawienie relacji z innymi, poprawienie relacji z rodziną, otwarcie się na nowe relacje,
• – Poczucie stanów istnienia, błogości, czystej radości z życia, wewnętrznego spokoju.

     Dlaczego nie widzimy negatywnych nawyków, przekonań, blokad, schematów zachowywania się, reakcji , emocji, zależności ? Wymienię kilka głównych powodów:

• – Dopóki coś jest nieuświadomione wierzymy po prostu , że tacy jesteśmy , nie znamy innego rozwiązania i innej możliwości, często nawet nie chcemy zobaczyć tych możliwości, zamykamy się na nie,
• – Boimy się spojrzeć na prawdę i na to jak jest, bo zobaczenie prawdy będzie wymagało od nas zmiany,
• – To co znane dla nas wydaje się nam bezpieczne, złudne uczucie komfortu i bezpieczeństwa, trzymamy się rzeczy , które nas niszczą i zabierają energie, wstydzimy się do tego przyznać przed samym sobą i przed innymi, boimy się utracić swój autorytet i wizerunek w oczach innych osób, przez co zrzucamy winę czy odpowiedzialność na świat,
• – Mamy szereg mechanizmów obronnych, które poprzez lęki bronią nas przed doświadczaniem bólu i cierpienia, na zmiany reagujemy paniką i histerią,
• – Mamy niską tolerancje na dyskomfort i na ból, mamy tendencję do lenistwa i braku wysiłku,
• – Boimy się odpowiedzialności, bo mylimy ją z poczuciem winy i karą, boimy się kary, boimy się porażki,
• – Trzymamy się uporczywie swoich racji i poglądów, jesteśmy nawet w stanie za nie walczyć,
• – Będąc mocno zranieni w dzieciństwie, nasz instynkt zachowuje się jak zranione zwierze kiedy dotykamy określonych sfer w naszym życiu i reagujemy agresją i obroną tak jak zranione zwierze, któremu chce się pomóc,
• – Wierzymy w to co podpowiada nam lęk, czyli tak naprawdę w schematy myślowe i sposób zachowywania się jaki się nauczyliśmy podczas stresu związanego z traumatycznymi sytuacjami , mamy utrwalone określone reakcje w układzie nerwowym, który jest mocno naruszony,
• – Idealizujemy siebie, wierzymy w swoje wyobrażenie o sobie, nie widząc jak jest naprawdę lub nie słuchając tego co nam ludzie o nas mówią, często odbieramy wtedy dobre słowo kogoś jako atak i reagujemy obroną, uważanie siebie za osobę perfekcyjną a innych za złych,
• – Brak spojrzenia na siebie z dystansu, brak refleksji nad sobą, często brak świadomości możliwości decyzji i wyboru,
• – Nie chęć odczuwania, a nawet lęk przed określonymi emocjami, blokowanie swojej złości, nie okazywanie jej, blokowanie smutku, blokowanie płaczu,
• – Brak umiejętności przyjmowania pomocy z zewnątrz, zamknięcie się w sobie, chowanie się za swoją dumą, brak pokory, 
• – Brak wiedzy i świadomości na temat danych mechanizmów,
• – Patrzenie tylko z perspektywy umysłu z pominięciem ciała i emocji, odcięcie się od swojego ciała i emocji,
• – Uzależnienie od cierpienia i od skoków emocjonalnych, uzależnienie od silnych emocji,
• – Mgła umysłu, czyli życie w ciągłych emocjach z przeszłości,
• – Automatyka podświadomości, czyli naszych przekonań, wzorców i emocji,
• – Leniwość i ból podczas myślenia, blokady w szerszym myśleniu,
• – Przyzwyczajenie do tego jak jest,„Pokora zapobiega powiększaniu ego, które sprawia, że jego narcystyczny rdzeń widzi innych jako „złych”, a siebie jako „dobrego”, a przez to lepszego.
  Pokora powoduje zrzeczenie się pychy ego i jego narcystycznych korzyści, które biorą się z osądzania.Zaniechanie roli moralnego arbitra umożliwia poddanie tej funkcji Bogu (…)”. David R. Hawkins – „Przekraczanie poziomów świadomości”

 Wpływ niektórych naszych niezaspokojonych potrzeb w dzieciństwie, na nasze późniejsze zachowanie:

     Brak troski w dzieciństwie- wywołuje później skrajności poprzez wchodzenie w związki, w których jedna ze stron kontroluje drugą stronę. Czyli albo wchodzimy w związki gdzie się całkowicie poddajemy drugiej osobie i nie mamy granic osobistych oraz zatracamy szacunek i godność osobistą albo sami stajemy się tyranami i dominantami którzy manipulują drugą osobą. Związek jest wtedy oparty na zależności emocjonalnej a nie na budowaniu więzi opartej na szacunku i bezwarunkowości. Można powiedzieć, że albo się uzależniamy od partnera albo on od nas. Tworzymy wtedy obsesyjne zależności i brak zaufania. Nie potrafimy nawiązać czystej relacji, czystej więzi ani ze sobą ani z partnerem, bo nie ma w tym czułości i łagodności. W efekcie będziemy wchodzi w związki w których albo będziemy porzucać , albo zostaniemy porzuceni bo boimy się otworzyć na prawdziwą bliskość i czułość a chowamy się za maski.
     Brak uwagi w dzieciństwie– czyli tworzenie silnej zależności od opinii innych osób na nasz temat, boimy się wtedy stracić czyjąś uwagę i kojarzymy ją z miłością. Stajemy się zależni od opinii otoczenie i jesteśmy sterowani lekami przed tą opinią. Tutaj najczęściej uzależniamy się za bardzo od podziwu, autorytetu , bycia lubianym przez wszystkich i potrzebujemy tego jak narkotyku, bo inaczej czujemy wewnętrzną pustkę. Przesuwamy wtedy środek ciężkości całkowicie na otoczenie i nie ma w nas naszej wewnętrznej mocy. Nakładamy maski aby być miłym dla wszystkich i próbujemy zadowolić wszystkich aby dostać tylko uwagę. Od razu powiem, że tu nie chodzi o to aby się odcinać od kontaktów i znowu popadać w skrajność, chodzi tylko o to aby zawsze być sobą jednocześnie szanując drugą stronę i nie zatracać prawdziwego siebie dla kogoś.
     Brak akceptacji, autonomii- tutaj też jesteśmy zależni od podziwu innych osób i potrzebujemy akceptacji wszystkich . Z tym, że jednocześnie możemy iść w druga skrajność i akceptować wszystko bez trzymania swoich granic, czyli możemy dawać się ranić, czy zgadzać na złe traktowanie bo mamy wpojone że musimy akceptować wszystko. Do tego przez to, że nie mogliśmy być sobą w dzieciństwie, zaczynamy tak samo traktować innych i narzucamy im nasze poglądy, racje przez co zabieramy im ich autonomie. Tu są też oczekiwania, że ktoś musi być taki jak my, albo że ktoś musi być taki jak my chcemy aby był.
     Brak zrozumienia w dzieciństwie– raz że sami siebie nie rozumiemy i nie potrafimy wyjść z zagubienia, bezradności i zachowujemy się jak dzieci we mgle. A dwa że mamy tendencje do walki o swoją rację i wymuszania jej na silę na innych. Często denerwujemy się wtedy niby na innych, jednak tak naprawdę na samych siebie bo uważamy, że ktoś nas nie rozumie, a tak naprawdę sami siebie nie rozumiemy. Nie rozumiemy swoich potrzeb i mamy konflikt wewnętrzny, który często przenosimy na świat zewnętrzny. Do tego nie potrafimy też zrozumieć i uszanować, że ktoś może mieć inne zdanie. Zazwyczaj zachowujemy się wtedy pysznie i całkowicie bez pokory, jesteśmy zarozumiali, a przez to odpychający nas od innych, bo to tak naprawdę mechanizmy obronny abyśmy się nie otworzyli na innych, czy też na czucie. Towarzyszy temu częste poczucie bycia nie rozumianym, bycia innym, nie pasowania do świata, braku sprawiedliwości.

     Więc każda nie zaspokojona potrzeba w dzieciństwie rodzi ze sobą określony schemat myślenia, który zazwyczaj powstaje w rozbudowanym systemie obronnym umysłu o nazwie mechanizm iluzji i zaprzeczeń. Umysł tworzy ten system aby nie czuć określonych emocji, aby unikać określonych sytuacji wstydliwych, bo kojarzy te sytuacje z zagrożeniem życia, a faktem jest że wstyd za siebie taki toksyczny jest najbliżej formy zaprzeczenia sobie i wypierania swojego faktu istnienia. Jest takim podejściem do siebie , że całkowicie zamyka energie życia przez co umysł sam siebie doprowadza do destrukcji. Bo boi się poczuć ten dyskomfort związany z traumatycznymi sytuacjami. Mechanizmy obronne działają z poziomu instynktu i mają za zadanie nas chronić. Z tym że im dłużej emocje są przechowywane w ciele tym energia ciała jest coraz mniejsza i umysł doprowadza do samozagłady myśląc , że nas broni. Dlatego właśnie trzeba zmienić podejście i wystawiać się na sytuacje , których się boimy , których się wstydzimy, których unikamy i zapoznawać się z emocjami , które wtedy powstają. Tylko wtedy następuje prawdziwa zmiana w rzeczywistości i to my zaczynamy kontrolować nasz instynkt zwierzęcy a nie on nas. Wtedy umysł staje się pomocnikiem i dąży z nami do szukania możliwości i rozwiązań aż w końcu łączy się z ciałem.
     Przez niezaspokojone potrzeby wchodzimy w następujące schematy zachowania się, z którymi wiążą się określone zniekształcenia myślowe:

Opuszczenie/Niestabilność Więzi – osoba uważa, że nie może polegać na swoich bliskich (zazwyczaj rodzinie), gdyż są oni niestabilni (według niej np. niestabilni emocjonalnie, sporadycznie obecni, mogą umrzeć lub porzucić jednostkę dla kogoś lepszego) i nie będą w stanie zagwarantować jej odpowiedniego wsparcia i bliskości

Nieufność/Skrzywdzenie – osoba uważa, że zawsze w relacjach międzyludzkich zostaje oszukana, bądź „ma pod górkę”, ludzie będą ją ranić, krzywdzić, wykorzystywać itp.

Deprywacja Emocjonalna – osoba uważa, że jej potrzeba emocjonalnego wsparcia ze strony innych nie zostaje spełniona.

3 główne rodzaje emocjonalnego odrzucenia to:

a) pozbawienie opieki, niepoświęcanie dla jednostki czasu

b) pozbawienie empatii, brak zrozumienie

c) pozbawienie ochrony, brak siły, ukierunkowania i przewodnictwa innych osób

Wadliwość/Wstyd – osoba uważa siebie za kogoś gorszego, niepełnowartościowego, niechcianego, może być nadwrażliwa na krytykę, odrzucenie bądź obwinianie oraz odczuwać wstyd z powodu własnych wyobrażonych wad

Izolacja Społeczna/Wyobcowanie – osoba ma wrażenie, że jest wyizolowana od społeczeństwa, nie należy do żadnego grupy

Zależność/Niekompetencja – osoba myśli, że nie jest w stanie sobie sama poradzić z codziennymi obowiązkami bez pomocy innych, czuje się bezradna

Uwikłanie Emocjonalne/Nie w Pełni Rozwinięte Ja – osoba jest przekonana, że ona, bądź bliska osoba, z którą jest emocjonalnie uwikłana, mogłaby nie dać sobie rady albo nie być szczęśliwa bez ciągłego wsparcia tej drugiej strony

Podatność na Zranienie lub Zachorowanie – osoba odczuwa lęk przed nieuchronną katastrofą, która może nastąpić w każdym momencie.

Przeważnie obawy koncentrują się na 3 obszarach:

a) katastrofy zdrowotne np. nowotwór, zawał serca

b) katastrofy emocjonalne np. popadnięcie w szaleństwo

c) katastrofy zewnętrzne np. wypadek samochodowy, katastrofa lotnicza

Porażka – osoba jest przekonana o własnej niekompetencji, uważa, że ciągle odnosi porażki i z pewnością tak samo będzie w przyszłości

Roszczeniowość/Wielkościowość – osoba uważa, że jest lepsza od innych ludzi, jest skupiona na własnej wyższości, dąży do zdobycia władzy lub kontroli

Niedostateczna Samokontrola i Samodyscyplina – osoba ma problem z rozwijaniem swoich umiejętności, nie pracuje nad samokontrolą ani tolerancją na frustracje, kosztem samorealizacji unika dyskomfortu: bólu, konfrontacji, odpowiedzialności bądź nadmiernego wysiłku

Podporządkowanie się – osoba uważa, że musi się podporządkować innym, bo jest do tego zmuszona.

Istnieją 2 główne formy podporządkowania:

a) podporządkowanie potrzeb – rezygnacja z własnych potrzeb, upodobań, pragnień

b) podporządkowanie emocji – nieokazywanie emocji, zwłaszcza tych negatywnych np. gniewu

Samo poświęcenie – osoba uważa, że powinna skupiać się na dobrowolnym zaspokajaniu cudzych potrzeb kosztem własnych, dzieje się tak, gdyż chce utrzymać bliskość z innymi ludźmi, nie chce im sprawić bólu oraz nie chce uchodzić za osobę samolubną

Poszukiwanie Akceptacji i Uznania – osoba uważa, że musi dążyć do zdobycia akceptacji, uznania i uwagi innych osób, przez co musi dostosowywać się do nich. Jej samoocena jest zależna od reakcji innych ludzi, osoba taka skupia się głównie na wyglądzie zewnętrznym, pozycji społecznej, pieniądzach bądź sukcesach zawodowych

Negatywizm/Pesymizm – osoba koncentruje się na negatywnych aspektach swojego życia (np. ból, śmierć, cierpienie, poczucie winy, żal, konflikt) równocześnie pomniejszając a nawet pomijając obecność aspektów pozytywnych, dostrzega jedynie „ciemną stronę”

Zahamowanie Emocjonalne – osoba w celu uniknięcia dezaprobaty ze strony innych osób hamuje spontaniczne działania, uczucia oraz emocje.

Najczęstsze obszary zahamowań to:

a) tłumienie gniewu i agresji

b) tłumienie pozytywnych impulsów (np. radości, podniecenia seksualnego)

c) trudności w swobodnym wyrażaniu uczuć oraz przyznaniu się do swojej wrażliwości

d) nadmierny nacisk na racjonalność przy niezauważaniu emocji

Nadmierne Wymagania/Nadmierny Krytycyzm – osoba odczuwa presję, że musi spełniać bardzo wysokie standardy zachowań i osiągnięć, postawione i zaakceptowane przez samego siebie, zazwyczaj w celu uniknięcia krytyki.

Nadmierne wymagania najczęściej przyjmują formę:

a) perfekcjonizmu, nadmiernego przywiązywania wagi do szczegółów, drobiazgowość

b) sztywnych reguł dotyczących różnych obszarów życia w aspekcie np. moralnym, religijnym, kulturowym

c) zaabsorbowania czasem i wydajnością, dzięki czemu jednostka może osiągać coraz więcej

Bezwzględna Surowość – osoba uważa, że innych ludzi należy surowo karać za popełnione błędy, ma problem z wybaczaniem oraz zaakceptowaniem ludzkiej niedoskonałości, cechuje ją także skłonność do popadania w gniew.