Nawyk

„…Nawyki tworzy umysł po to, aby nie tracić energii na rozmyślanie za każdym razem,   a więcej czynności wykonywać z automatu….”

Każda nasza myśl i emocja jest wskazówką i informacją, tylko trzeba je zrozumieć i uświadomić sobie jaką informacje dla nas niosą. 

Stan bycia

Nasze myśli i emocje, które powtarzamy pochodzą z naszych wspomnień z przeszłości. Z przekonań zapisanych na temat danych sytuacji. Zazwyczaj oceniamy to co się dzieje w tu i teraz przez obraz sytuacji, która się kiedyś odbyła i tworzymy emocje związane z sytuacja z przeszłości. Jeśli myślimy i czujemy się w określony ten sam sposób przez dłuższy czas, to zaczynamy tworzyć określoną postawę. Nasza postawa jest cyklem krótkotrwałych myśli i uczuć doświadczanych na około. Nasza postawa to skrócona wersja naszego stanu bycia. Jeśli połączysz ze sobą szereg postaw, zaczniesz tworzyć przekonanie. Przekonania są wydłużonymi stanami bytu i z czasem zapisują się w naszej podświadomości. Kiedy dodamy do siebie różne przekonania które mamy, to tworzymy się nasza percepcja. Nasza percepcja rzeczywistości ma silny wpływ na nasze wybory, których dokonujemy, zachowania, które prezentujemy, relacje, które wybieramy i rzeczywistości, które tworzymy. Kiedy określona percepcja rzeczywistości staje się nasza drugą naturą, to przestajemy zwracać uwagę na to, jak naprawdę wygląda rzeczywistość wokół nas (ponieważ automatycznie oczekujemy, że wszystko będzie takie samo), i nieświadomie akceptujemy i zgadzamy się na tę rzeczywistość. Dlatego ją odbieramy w określony sposób, a ona staje się dla nas prawdą. Z tym , że ludzie różnie odbierają rzeczywistość. To samo zdarzenie kilka osób odbierze  różnie w zależności przez jakie przekonania i wyobrażenia o rzeczywistości będzie patrzeć. Więc jedynym sposobem na zmianę naszych przekonań i percepcji w celu stworzenia efektu placebo jest zmiana naszego stanu bycia. Musimy w końcu zauważyć nasze stare, ograniczone przekonania – które są zapiskami z przeszłości – i być skłonnymi do ich porzucenia na rzecz nowych przekonania o sobie, które pomogą nam stworzyć nasza nową przyszłość. Mając świadomość swoich schematów działania, nawyków, przekonań, reakcji , schematów myślowych możemy je zmienić i wyjść z powtarzania ciągle tego samego. Wtedy możemy otworzyć się na nieznane i zacząć doświadczać nowych wydarzeń, sytuacji, nowych możliwości.

 Wszystkie blokady o tym, że czegoś się nie da zrobić to tak naprawdę, tylko nasze projekcje przez przekonania , w które uwierzyliśmy i stwierdziliśmy , że są prawdą. To tylko nasza opinia na temat określonych spraw i na temat rzeczywistości. Opinia tak mocno wyrobiona że stała się dla nas prawdą. Do tego dochodzą mechanizmy obronne, przez które sami blokujemy się na swoje pragnienia i marzenia. Zazwyczaj ma w tym udział głos krytyka, za którym kryje się prawie zawsze głos jakiejś osoby dla nas bliskiej z naszego otoczenia, która swoim brakiem wiary w nas podcinała nam skrzydła i tak mocno uwierzyliśmy w ten głos, że stał się on dla nas częścią nas samych. Przez co później wypieramy swoje potrzeby i ich nie realizujemy, a mechanizmy obronne jakie się wiążą z wyparciem są tak silne że zaczynamy w nie wierzyć i stają się dla nas automatyczne. Żyjemy ciągle powtarzając te same schematy myślowe, te same reakcje na sytuacje, prezentując ten sam sposób odbioru rzeczywistości i podejście do niej. Zaczynamy wierzyć, że na coś nie zasługujemy, czy też że czegoś nie jestesmy godni, albo ze coś nam się nie uda zrobić. Później przez całe życie czujemy wewnątrz siebie jakąś dziwną złość i frustrację, która tak naprawdę jest brakiem realizowania swoich potrzeb emocjonalnych. Działamy na autopilocie wierząc, że tacy jesteśmy i przyzwyczajamy do tego nasze ciało przez co staje się ono leniwe i brakuje w nim energii. Niektóre nasze nawykowe zachowania są tak bardzo dla nas prawdziwe, że nie myślimy nawet nad tym czy są one nam potrzebne czy też nie. Nie zastanawiamy się czy można je zmienić i wprowadzić inne.  

Każdy mechanizm myślowy, który oddziela nas od innych czy od czucia jedności z wszechświatem to bariera, którą sami podtrzymujemy. To przekonanie tak mocno zakorzenione w nas, że zaczynamy bać się pomyśleć, że jest inaczej. Robimy wszystko aby tylko nie dopuścić do siebie świadomości , że za wszystko co robimy w naszym życiu i za to jakie mamy życie jesteśmy odpowiedzialni wyłącznie my sami. Zrzucamy winę , odpowiedzialność na otoczenie zewnętrzne, usprawiedliwiamy się , poddajemy się  nie próbując nawet  coś zrobić czy zajrzeć w głąb siebie. A tak naprawdę po prostu boimy się zajrzeć w głąb siebie i mamy wyuczony sposób spoglądania na zewnątrz , zamiast do wewnątrz nas. 

Nasz umysły rozleniwił się do takiego momentu poprzez automatyczne nawyki myślowe, że nie chce nam się rozmyślać , zastanowić się, analizować i sprawdzać jak jest naprawdę. Za to uwielbiamy rozpamiętywać, tworzyć czarne scenariusze lub myśleć o jednej rzeczy w tak obsesyjny sposób, że nie widzimy niczego poza nią. Przekonania często wpajane od dzieciństwa, że emocje są złe powodują, że nie potrafimy sobie z nimi radzić, wypieramy złość, nie potrafimy stawiać swoich granic. Wypieramy wstyd i udajemy że nic się nie dzieje. Nie pozwalając sobie na czucie i puszczanie złości oraz w ogóle jej nie rozumiejąc zamykamy nasze ciało i żyjemy w ciągłym napięciu, pędzie, stresie , często uzależniając się od skoków emocjonalnych od sztucznego napompowanego naszego wizerunku i pyszności z nim związanej po czucie poczucia winy, krzywdy, lęku. Do tego nie radząc sobie z emocjami zaczynamy obsesyjnie żądać czegoś co jest poza nami, uzależniając od tego nasze wewnętrzne szczęście. Kluczem do zrozumienia a w konsekwencji zmniejszenia niechcianych stanów umysłu i ciała jest rozwijanie samoświadomości. Jako ludzie, posiadamy umiejętność obserwowania własnych myśli, dzięki czemu jesteśmy w stanie wejść w czystą świadomość i obecność. 

Wierząc wyłącznie w jedne myśli, wąski sposób patrzenia na życia, mając klapki na oczach , nie dajemy sobie prawa do innych wyborów i decyzji. A to właśnie o dostrzeżenie i  znalezienie w sobie tej mocy(wolności) do decydowania i wyborów chodzi. Świadomość tego, że my decydujemy w jakim kierunku może potoczyć się nasze życie daje nam setki możliwości i nie zamyka nas w wąskim myśleniu poprzez wyłącznie nasze przekonania. Z czasem poznając siebie możemy podejmować bardziej świadome decyzje lepsze dla nas i dokonywać lepszych dla nas decyzji  opartych na tym czego naprawdę chcemy i czego pragniemy. Problem jest też w tym, że większość z nas boi się brania odpowiedzialności bo kojarzy ją podświadomie z kara i winą za konsekwencje wynikające z odpowiedzialności. Jednak, bez tego nie da się podejmować jak najlepszych decyzji dla siebie, zawsze trzeba mieć świadomość konsekwencji i brania za to co robimy odpowiedzialności. By zmienić się w kogoś, kim chcemy być, trzeba zapomnieć o osobie, którą do tej pory jesteśmy. Trzeba  przełamać nawyk bycia sobą, swojej tożsamości, której często tak bardzo bronimy albo boimy się spojrzeć jak to naprawdę jest z nami To wymaga ogromnej przytomności umysłu, która prowadzi do uważności, a ta z kolei do samoświadomości. Celem rozwoju tej zdolności jest w konsekwencji zapoznanie się ze swoimi emocjami, wewnętrznymi procesami, schematami myślowymi z tym jacy jesteśmy i oduczenie się tego co nie jest nasze( a często naszych rodziców czy otoczenia) oraz odkrycie prawdziwych nas i podążanie za głosem naszego wnętrza. Nasza potrzeba autonomii, posiadania jasnych granic, potrzeba radości i wolności woła do nas z naszego wnętrza, trzeba tylko ją usłyszeć.

Czyli podsumowując jeśli ciągle masz te same stany bycia to ciągle tworzysz tą samą rzeczywistość. Twoja przeszłość staje się Twoją teraźniejszością, a przez to staje się też Twoją przyszłością. Ciągle jesteś w kółku tych samych schematów, ciągle masz to samo i często obwiniasz świat, że przytrafia Ci się to samo, gdzie prawdą jest, że to Ty ciągle odbierasz te same sytuacje przez pryzmat czucia się gorszym, przez pryzmat krzywdy lub pałając nienawiścią do świata. Ważne jest aby zrozumieć, że stany emocjonalne , które się powtarzają dzieją się dlatego, że sami jesteśmy od nich uzależnieni i wchodzimy w nie z automatu często mając przeświadczenie, że tak musi być. Natomiast nie musi i może być tak jak tylko chcesz aby było. To w Tobie jest moc do kreowania tego co chcesz. Emocje z przeszłości trzeba puścić, jednak w końcu też trzeba zacząć żyć, problem jest w tym, że te emocje uzależniają i przechodząc proces puszczania można wejść w określony stan i być w nim cały czas twierdząc, że tak musi być. A to tylko zasłona przed tym, aby nie zacząć żyć i cieszyć się radością z życia. 

Nawyk

Percepcja, stan bycia, odbiór rzeczywistości jest całościowym spojrzeniem przez to co mamy w sobie na rzeczywistość. Jest tak jak by całą naszą energią jaką wysyłamy w wszechświat, energią jaką promieniujemy. Bardziej szczegółowe są nasze nawyki, czy to nawyki mentalne, nawyki radzenia sobie z emocjami, czy inne automatyczne zachowania , których często nie jesteśmy świadomi , dopóki nie zaczniemy ich poddawać pod lupę naszej obserwacji. Jeśli ciągle powtarzasz te same czynności, stają się one nawykiem. Nawyk to zestaw automatycznych, nieświadomych myśli, zachowań i emocji, których doświadczasz podczas częstych powtórek. Wtedy ciało zaczyna działać na autopilocie i staje się powtarzającymi myślami i emocjami. Powtarzałeś tę rutynę tak wiele razy, że twoje ciało lepiej niż mózg czy świadomy umysł wie, jak wykonywać określone czynności i robi to automatycznie. Po prostu włączasz autopilota i działasz nieświadomie, co oznacza, że budzisz się następnego ranka i zasadniczo robisz te same rzeczy od początku. W bardzo realny sposób twoje ciało wciąga cię w tę samą przewidywalną przyszłość zbudowaną w oparciu o to, co stale robiłeś w przeszłości. Będziesz myślał wciąż o tym samym, a potem dokonywał tych samych wyborów, które dyktują te same zachowania, które będą skutkowały tymi samym doświadczeniami, wywołującymi te same emocje. Nawyki tworzy umysł po to aby nie tracić energii na rozmyślanie, czy być obecnym  a więcej czynności wykonywać z automatu.  Z tym, że nawyk automatyczny  powoduje, że często przestajemy być obecni świadomością, myślami  w tym co robimy w tu i teraz i wybiegamy myślami albo w przeszłość albo przyszłość. Nasza uwaga odwraca się od teraźniejszości i chwili obecnej. Przez co zanika kontakt z naszym własnym ciałem i przestajemy odczuwać jego potrzeby.  Znajomość swoich nawykowych zachowań i ich konsekwencji pozwala nam spojrzeć na siebie z dystansu i zauważyć czy w swoim życiu działamy dla swojego dobra czy mamy zachowania które działają na nas destruktywnie.

Nawyk jest czynnością automatyczną, która utwierdza w nas określony schemat działania czy konkretny sposób na radzenie sobie z danymi rzeczami, w tym również emocjami, relaksem, sposobem traktowania siebie, sposobem rozwiązywania trudności, podejmowaniem decyzji i dokonywaniem wyborów. Często jest naszym sposobem na zaspokajanie swoich potrzeb emocjonalnych i naszych pragnień. Każdy nawyk można zmienić, o ile zauważymy co nam daje ten nawyk i znajdziemy inną czynność bardziej dla nas pozytywną, która będzie zaspakajać dane pragnienie czy potrzebę. Zmienianie nawyków nie jest łatwe, bo gdy nawyk stają się automatyczny to już jest zapisany w nasza podświadomość z taką siłą, że staje się częścią nas samych, którą to część uważamy za prawdziwą. Nawyki działają na zasadzie skojarzeń umysłu z czynnością, która wcześniej dała nam jak najkrótszą drogę do zaspokojenia danego sygnału z ciała. Często są pójściem po prostu na skróty po jak najmniejszej linii oporu. Albo pójściem w stronę działania, które przejęliśmy po naszych rodzicach poprzez obserwacje(np. sposoby radzenia sobie z emocjami)

Za nawykowymi czynnościami, kryją się konkretne przekonania i zapisy w naszej podświadomości, które powodują że znajdujemy takie, a nie inne rozwiązania danych sytuacji. Nawyki niosą ze sobą, określone utarte schematy myślowe powtarzane dzień w dzień poparte naszymi czynnościami. Na przykład jeśli przyjemności kojarzymy z piciem alkoholu albo jedzeniem słodyczy to wyrobimy w sobie takie nawyki, bo często nie wiemy że można inaczej poczuć przyjemność z życia . Te sposoby często przejmujemy w dzieciństwie od rodziców i są naszym sposobem na radzenie sobie z trudnymi sytuacjami i emocjami z nimi związanymi. Tak samo jest z podejściem do problemów czy rozwiązywaniem ich, z sposobem działania a nawet sposobem myślenia , czy traktowania siebie. Schemat mentalny marudzenia , brania wszystkiego na raz, narzekania , obwiniania świata, czy inne nawyki mentalne przejmujemy często przez obserwacje jak postępowali nasi najbliżsi. Uczymy się nawet spojrzenia na rzeczywistość i tego z czego można się cieszyć lub  z czego nie można. Sposób prowadzenia rozmowy, nasza otwartość podczas niej, czy rozmawianie o swoich uczuciach , emocjach , pragnieniach , słowa jakie wypowiadamy często pochodzą od naszego otoczenia a nie z naszego wnętrza i tego jak my sami byśmy się zachowali. Zrozumienie schematu działania naszych nawyków nieświadomych pozwala nam na poznanie swoich potrzeb , emocji i tego po co robimy daną czynność. Pozwala nam na znalezienie innego sposobu aby zaspokoić nasze potrzeby i mieć ich świadomość. Powtarzając ciągle negatywne nawyki prezentujemy wobec siebie działania destrukcyjne, które prowadzą do potwierdzenia zapisanych w nas sposobach odbioru rzeczywistości i potwierdzają nasze prawdziwe zapisy w podświadomości, najgłębsze spojrzenie na związki, pracę, pieniądze, relacje z innymi, relacje z samym sobą.  Aby dowiedzieć się jakie mamy przekonania o życiu wystarczy spojrzeć na sposób w jaki żyjemy, na to co mamy w rzeczywistości i dostaniemy odpowiedź w postaci stanu faktycznego naszego życia. Stan naszego obecnego życia jest odzwierciedleniem, tego co mamy w sobie na swój temat. Na przykład jeśli mamy przekonanie, że świat jest wrogi i że są w nim zagrożenia , będziemy czuć cały czas lęk wobec życia i traktować innych bez zaufania, będziemy czuli niepokój, niepewność, wrogość. Jeśli mamy przekonanie że jesteśmy gorsi od innych, to będziemy ciągle się porównywać, czuć zazdrość, próbować zasłużyć na coś, dorównać komuś lub coś udowodnić. 

Jeśli mamy w sobie głęboko zakorzeniony schemat ofiary, poczucie krzywdy będziemy odbierać  świat i czyny innych zawsze przez pryzmat bycia skrzywdzonym i użalania się nad sobą, wiecznie będziemy stawiać się w roli odrzuconego, nie akceptowanego. I tak samo z poczuciem winy, wiecznie będziemy czuć się winni wszelkiego zła na świecie, reakcji i emocji innych, a nawet zachowania innych. Wszystko będziemy brać do siebie i szukać w sobie winy za to jak jest. To tylko kilka Tych najważniejszych schematów, trzymających nas tak naprawdę ciągle w systemie walki i ucieczki, powodujących, że nie przekraczamy pewnej bariery i nie potrafimy wejść w poziom odwagi i radości z życia spełniając swoje marzenia i pragnienia. Przykładowe nawyki:

Każdy proces czy w życiu czy w firmie, czy gdziekolwiek, aby został zmieniony, poprawiony, udoskonalony, wzbogacony czy nawet zrozumiany trzeba rozdzielić na czynniki, z którego się składa i zobaczyć skąd się co bierze. Wtedy można wprowadzić co tylko się chce i to co uznamy dla siebie za dobre. Najważniejsze jest samo doświadczenie bo to w nim dochodzi do zmiany. Więc można chodzić na różnego rodzaju terapie, czytać kolejne książki podniecając się cały czas tym samym i zapominając to i znowu czytać te same informacje, albo czytać różne książki w których jest dokładnie to samo tylko inaczej napisane, a w swoim życiu nie zmieniać nic. Umysł lubi krążyć ciągle w tym samym, jednak jeśli nie ma namacalnych zmian w rzeczywistości, to znaczy, że nasza głowa bawi się z nami i że ciągle krążymy w tym samym. Najważniejsze zawsze jest rozumienie i doświadczanie na sobie bo wtedy rodzi się prawdziwy wgląd w siebie i prawdziwa wiedza. Na przykład czytając ciągle o wybaczeniu i współczuciu nie wprowadzimy teorii do rzeczywistości bez jego doświadczenia. To trzeba wykonać w rzeczywistości w swoimi życiu poprzez konkretne czyny czy zachowania. Wtedy tak naprawdę rodzi się prawdziwa zmiana w naszym sercu. Poprzez okazanie tych uczuć w życiu codziennym. Teoria bez praktyki jest tylko teorią o której nasz umysł zapomina dosyć szybko i wchodzi z powrotem w stare schematy działania, bycia czy reakcji. Dlatego każdy zauważony schemat, reakcje , nawyk itd. Najlepiej jest sobie zapisywać, opisywać , pomyśleć nad nim zastanowić się po co jest dlaczego tak jest.  Na początku może być nam trudno dostać informacje zwrotne podczas medytacji czy snów, tym bardziej jeśli ciągle mamy w umyśle emocje z przeszłości. Dlatego warto to zapisywać i samemu zastanawiać się co nam to mówi o czym to świadczy, po co nam takie zachowanie. A im więcej świadomości i im większa jasność i przejrzystość naszego umysłu tym łatwiej jest nam stwierdzić co się z nami w danym momencie dzieje, jakie mamy w sobie emocje, z czego się biorą i jakie potrzeby zaistniały ,których często nie widzimy. Im więcej sobie uświadamiamy procesów wewnętrznych, które nam szkodzą tym nasze ciało coraz bardziej się uzdrawia. Mi osobiście poprzez wychodzenie z uzależnienia i regulacje samemu swoich emocji, organizm oczyścił się z kamienia nerkowego. A nerki głównie są odpowiedzialne na lęk i filtr przez jaki patrzymy na rzeczywistość.

W dwóch tabelach , pokaże jak można dojść do sedna tego co kryje się za określonym nawykiem, czynnością, schematem. Praktycznie każde działanie, można rozłożyć i zobaczyć co się za nim kryje. Zrozumieć jego podstawy i wprowadzić to co byśmy chcieli. Do tego rozumiejąc proces zachodzenia nawyku, można wprowadzić obserwatora w każdą czynność automatyczną i spowodować, że stanie się ona naświetlona naszą świadomością i obecnością. W jednej tabeli są nawyki destrukcyjne , a w drugiej dodające nam energię i co najlepsze jest to, że źródłem różnych czynności są te same potrzeby i pragnienia, tylko kwestia jest naszego wyboru i decyzji jak chcemy aby były one zaspokajane.

Powyżej przedstawiłem prosty sposób jak można rozpisać swoje nawyki i potrzeby jakie za nimi stoją, oraz jak zamienić czynność , aby efekt był ten sam. Praktycznie z każdym nawykiem, można zrobić tak samo o ile uświadomimy sobie co się tak naprawdę za nimi kryje. Po co je robimy ? Co mają nam dać ? Dlaczego tak robimy i skąd się to bierze  

Nawyki zabierające nam energię– czyli przyzwyczajenia obniżające nasz  poziom radości z życia, a także mające destruktywny wpływ na zdrowie fizyczne i psychiczne oraz relacje społeczne. Aby wiedzieć co chcemy zmienić i zastąpić, najpierw trzeba sobie to uświadomić i najlepiej zrozumieć skąd jest dany nawyk. Oduczanie się danego nawyku lub zastąpienie go innym jest równie trudne, co wyrabianie sobie zupełnie nowego przyzwyczajenia. Negatywne nawyki zazwyczaj są oparte o mechanizmy obronne, które oddzielają nas od zaspokojenia odpowiednio naszych pragnień i potrzeb. Mogą wynikać z tego, że w dzieciństwie nie zaspakajaliśmy swoich podstawowych potrzeb lub że nie mogliśmy tego zrobić przez co wytworzyliśmy sobie odpowiednie schematy radzenia sobie i zaczęliśmy zaprzeczać swoim potrzebom i je wypierać. Przez co tak naprawdę zaczęliśmy zaprzeczać naszemu istnieniu i wypierać ten fakt. Biorą się zazwyczaj z niskiego poczucia wartości i silnego przekonania, że nie zasługujemy na radość z życia, z czucia się nie godnym lub też służą nam za ucieczkę przed naszymi emocjami. Dużą ilość nawyków automatycznych, sposobów reakcji, sposobów zachowywania się przejmujemy od naszych rodziców poprzez obserwację ich zachowania. Dziecko uczy się poprzez obserwację zachowania a nie poprzez to co do niego mówimy. Jeśli mówimy jedno, a robimy drugie to w dziecku już powstaje konflikt i rozdarcie przez co same później tak będzie się zachowywać. Jednymi z najbardziej destrukcyjnymi nawykami dla nas są według mnie:

• Nie zwracanie uwagi na to co jemy i jak jemy,
• Brak aktywności fizycznej, lenistwo, unikanie aktywności fizycznej , zastój energii,
• Wyobrażanie sobie idealnego siebie, perfekcjonizm, obsesyjne dążenie do ideału z brakiem akceptacji tego jak jest, wypieranie swoich wad i walka z nimi,
• Martwienie się o wszystko, próba kontrolowania wszystkiego wkoło nas , nawet rzeczy na które nie mamy wpływu i które nie są zależne od nas, tworzenie zależności emocjonalnej,
• Porównywanie siebie/swoich osiągnięć do innych ludzi,
• Rozrzutność finansowa, brak kontroli nad swoimi finansami, brak znajomości swoich finansów,
• Ciągłe krytykowanie i karanie siebie oraz obwinianie, negatywna narracja wewnętrzna, podtrzymywanie wiary w nią,
• Robienie wszystkiego na raz, brak planu i określonego celu, brak etapów działania,
• Nie kończenie rozpoczętych rzeczy i spraw,
• Obwinianie świata i zrzucanie odpowiedzialności na czynniki zewnętrzne,
• Odkładanie zadań i obowiązków na później,
• Blokowanie tego co chcemy powiedzieć lub zrobić,
• Brak czasu na relaks i przyjemności, przepracowywanie się, brak równowagi w działaniu i odpoczynku.
• Ciągłe życie przeszłością lub/i w poczuciu doznania krzywdy. Brak akceptacji i zgody na to co się wydarzyło w przeszłości.
• Rozpraszanie swojej uwagi w tym zbyt długie siedzenie na portalach społecznościowych,
• Zakładanie że wiemy co myślą inni bez rozmowy z nimi o tym,
• Życie w świecie swoich fantazji i marzeń, system iluzji i zaprzeczeń, bez konkretnych działań,
• Niezadowolenie z tego co mamy, pogoń za czymś czego nie ma,
• Unikanie i wypieranie swoich emocji, brak znajomości swoich emocji, myśli,
• Narzekanie, marudzenie, robienie z siebie ofiary losu, co nie znaczy że mamy sobie nie pozwolić na słabość,
• Wszelkiego rodzaju uzależnienia, obsesje,
• Nie zwracanie uwagi na reakcje naszego  ciała,
• Brak zadowolenia z tego co mamy,
• Siłowanie i walczenie ze swoimi emocjami i myślami,
• Bagatelizowanie swoich potrzeb, nie zwracanie na nie uwagi, wypieranie ich,
• Brak uczciwości i szczerości, oszukiwanie siebie ,
• Tracenie energii na rzeczy zbędne, rozpraszanie swojej uwagi,
• Branie się za wszystko na raz , czyli tak naprawdę za nic,
• Poddawanie się na starcie, bez prób rozpoczęcia działania,
• Koncentrowanie uwagi na braku czegoś, nastawienie do tego co mamy,
• Nie mówienie o swoich emocjach i potrzebach, tworzenie tajemnic i sekretów,
• Idealizacja innych , wstawianie ich na piedestał,
• Widzenie tylko jednej strony medalu, brak otwartości umysłu, wąska koncentracja strumienia uwagi.

Budujące nawyki:

Budujące nawyki są głównie związane z regularnym zaspokajaniem naszych potrzeb emocjonalnych i dodają nam energii, chęci i motywacji do życia. Wywołują w nas zadowolenie z siebie i sprawiają że doceniamy samych siebie. Są związane z czynnościami, które budują nasze zdrowe poczucie wartości, pewność i wiarę w siebie. Pobudzają w nas energię i dodają skrzydeł w działaniu. Regularnie powtarzane sprawiają, że wzmacniamy te czynności i stajemy poprzez praktykę coraz lepsi w kwestii tego czego dotyczy nawyk. W porównaniu z negatywnymi nawykami zaspokajają nasze potrzeby i nie pogłębiają pustki , tylko napędzają nas do działania. No i nie działają niszcząco na ciało. Powodują nasz rozwój i przeżywane świadomie z obecnością dają ogromną radość z doświadczania życia. Nawyki, postawy schematy , które warto w sobie wyrobić to :

• Medytacja , obserwowanie własnych myśli i reakcji w ciele, ćwiczenie koncentracji i skupienia swojej uwagi, ćwiczenie obecności w tym co robimy,
• Aktywność fizyczna w zależności od upodobań, ćwiczenia fizyczne zawsze pobudzają energię w ciele i pozwalają na rozładowanie emocji,
• Robienie nowych rzeczy, próbowanie swoich sił i uczenie się nowych rzeczy, otwarcie się na możliwości i szanse,
• Zwracanie uwagi na to co się je, dobranie odpowiedniej diety , zwracanie uwagi jakie produkty dodają nam energii a jakie ją zabierają, zwracanie uwagi na to jak reaguje nasze ciało na dane jedzenie,
• Rozmawianie o swoich emocjach i uczuciach, otwartość i szczerość dodaje nam energii i oczyszcza nas,
• Koncentracja uwagi do swojego wnętrza, znajomość swoich emocji i reakcji, inteligencja emocjonalna,
• Mierzenie i kontrolowanie swoich działań i stopnia ich realizacji,
• Zapisywanie pomysłów na kartce lub w telefonie albo notesie,
• Czytanie rozwojowych książek,

• Robienie rzeczy po kolei, technika małych kroków, dzielenie dużych projektów na małe części.
• Mówienie o swoich emocjach i potrzebach, mówienie tego co się czuje i co mamy w środku,
• Informowanie o swojej złości,
• Świadomość że, nie od razu trzeba wszystko zrozumieć, pozwolenie sobie na zagubienie, na chaos,
• Dystans do siebie , poczucie humoru i dystans do świata,
• Kontakt z przyrodą, uziemienie itp.,
• Docenienie siebie za swoje rezultaty i za każde działanie,
• Skupianie się na drodze i chwili obecnej a nie na wyniku,
• Sprawianie sobie drobnych przyjemności,

• Zwracanie uwagi na swój poziom energii,
• Odpowiednia ilość snu na dobę , w tym wczesne kładzenie się spać,
• Rozwijanie swoich pasji, słuchanie się swojego głosu wewnętrznego,
• Trzymanie porządku i nie gromadzenie zbędnych rzeczy, z tym aby nie popadać w perfekcyjność,
• Skupianie się na rozwiązaniach i możliwościach a nie na samym problemie,

• Świadome oddychanie nie tylko podczas medytacji ale też w ciągu dnia czy podczas robienia różnych czynności,
• Pomaganie i życzliwość dla innych, drobne gesty dobroci w ciągu dnia,
• Zwracanie uwagi na małe, drobne rzeczy i zachwycanie się nimi, podziwianie piękna życia,
• Dyscyplina i regularność w wykonywaniu zadań, w tym pozwalanie obie na spontaniczność,
• Proszenie o pomoc , jeśli sobie z czymś nie radzimy,
• Kiedy mówisz “tak” innym, upewnij się, że nie mówisz “nie” sobie” , działanie w zgodzie ze sobą .
• Decyzyjność, podejmowanie decyzji i branie odpowiedzialności za nie i za konsekwencje z nimi związane,
• Mówienie do innych i do siebie ciepłych słów,
• Sprawdzanie swoich postępów i wdzięczność za nie,

• Realizacje swoich pomysłów takimi jakie są bez starania się aby były perfekcyjne  
• Wyznaczanie sobie realnych celów do osiągnięcia i realnych zadań,
• Planowanie swojego dnia i uwzględnianie zarówno działania jak i relaksu,
• Konsekwencja w działaniu, kończenie spraw, które się zaczęło.